یابندۀ خوب شدن» مداومت در جُستنِ نیکویی خدا کمک‌مان می‌کند تا انتظار داشته باشیم چیزهای خوب در زندگی‌مان آشکار شوند. نیکویی خدا پنهان نیست، و لطف او تجلی محدودی ندارد … فقط باید چشمانی داشته باشیم که جستجو می‌کنند تا بیابند. ما اغلب دقیقاً از لطف آگاه خدا نیستیم، به همین خاطر است که پولس رسول برای دوستانش دعا کرد تا منور شوند. پولس خطاب به کلیسای افسس نوشت و به آنها گفت که برایشان دعا می‌کند تا چشمان دلشان روشن شود.» موضوع این است که لطف ما را احاطه می‌کند. وقتی جستجوی چیزهای خوب را در زندگی آغاز می‌کنم، درمی‌یابم که آنها همه جا حتی در جاهای غیرمحتمل یافت می‌شوند. گاهی اوقات، وقتی انوار لطف خدا چندان مشهود نیست، در پَسِ پرده بهترین‌ عمل خود را برای ما انجام می‌دهد. به چشمان خود بیاموزید که خوبی‌ را ببینند و تماشاگر خوبیِ مکشوف در هر مکانی باشید. لطف خدا توسط نگرش و طرز فکر شما به‌سوی‌تان جذب می‌شود، و توسط همین عوامل نیز می‌تواند از شما بازداشته شود. ممکن است لطف (خدا) شامل حال هر کسی بشود، اما به آن معنی نیست که با هر نگرش و طرز فکری سازگار است. وقتی تصمیم می‌گیریم یابنده‌ای خوب باشیم، این کار لطف خدا را در زندگی ما افزون می‌کند. دربارۀ این موضوع فکر کنید: چگونه می‌توانید از نو به ذهن خود بیاموزید تا بر چیزهای خوب متمرکز شود؟ دعا کنید»: خدایا، شکرت می‌کنم که به من توانایی تجدید ذهن دادی تا بتوانم بیشتر شاهد نیکویی‌ای باشم که بخشی از زندگی من است. می‌خواهم یابنده‌ای خوب باشم تا بتوانم هر روز بیشتر راجع به لطف تو فکر کنم و در زندگی‌ام بیشتر انتظارش را داشته باشم. در نام عیسی. آمین

 کاشت باغی پُرحاصل»

بذر فاسد نشدنی- کلام خدا! (اول پطرس ۱‌:‌ ۲۳، لوقا ۸‌:‌ ۱۱). سالها پیش، باستان‌شناسان در یکی از اهرام، بذر گندمی یافتند. آن بذر هزاران سال عمر داشت و قدمت آن به حدود سال ۲۵۰۰ قبل از میلاد برمی‌گشت. وقتی این بذر گندم ۴۵۰۰ ساله در خاک حاصلخیز کاشته شد، جوانه زد و رشد کرد! زیرا تولد یافته‌اید، نه از تخم فانی بلکه تخم غیرفانی، یعنی کلام خدا که زنده و باقی است. زیرا، ”آدمی جملگی چون علف است و جلالش یکسره بسان گُل صحرا؛ علف می‌خشکد و گلها می‌ریزند، امّا کلام خداوند جاودان مانَد. و این است آن کلام که به شما بشارت داده شد» (اول پطرس ۱‌:‌ ۲۳-۲۵).

پولس در نامۀ خود به کلیسای افسس، سعی دارد به ایمانداران در درک میراث غیر قابل درکی کمک کند که وقتی به‌عنوان فرزندان در خانوادۀ خدا پذیرفته شدند، به ایشان بخشیده شد! به همۀ ما آنقدر زیاد [میراث] بخشیده شده که نمی‌دانیم با آن چه کنیم و متأسفانه، بیشتر آنچه داریم، در سیلوهای سر به فلک کشیده‌ باقی مانده است، چون ما معنای بودن در او» را درک نمی‌کنیم. تا وقتی به میراث عظیم خود با ایمان دست پیدا نکنیم، آن میراث غیرفعّال و خفته باقی خواهد ماند و هیچ‌گونه حیات و ثمری به‌بار نخواهد آورد.

پس، بیایید به آن سیلوها هجوم ببریم، آن بذرها را برداریم، در خاک حاصلخیز بکاریم و محصول جاودانی فراوانی درو کنیم! ما باید از خدا بخواهیم کلامش را در قلبهایمان بکارد و سپس، کلام او را با ایمان زندگی کنیم. کتاب‌مقدس اعلام می‌کند که ایمان، هدیه‌ای است که از شنیدنِ پیام سرچشمه می‌گیرد و شنیدنِ پیام، از طریق کلام مسیح میسّر می‌شود» (رومیان ۱۰‌:‌ ۱۷). ما باید خود را در موقعیّتی قرار دهیم که کلام خدا را با گذراندن وقت با آن و مطالعه و تفکّر در آن بشنویم». ضمن شنیدن کلام توسط قدرت روح‌القدس، ما باید آن را بفهمیم و این کار را با انتخاب باور کردنش و زیستن مطابق آن در قدرت روح‌القدس می‌کنیم. وقتی این کار را انجام می‌دهیم، در واقع بذرهای پارسایی را در قلبهای خود می‌کاریم که حاصل پارسایی را به‌بار خواهند آورد.

پیغام را با دعا خاتمه دهید

بیداری     بیداری    درخداوند                    جلال بر نام عیسی مسیح

سرود شب کریسمس

درشب کریسمس سال 1914 چهار ماه بعد از شروع جنگ جهانی اول سربازان آلمانی و انگلیسی در سنگر هایشان با اسلحه به روی همدیگر نشانه گرفته بودند که ناگاه از سنگر آلمانی ها سرود  یک شب مقدس شنیده شد انگلیسی ها دست نگه داشتند و چند دقیقه سکوت برقرار شد تا اینکه یکنفر از سنگر انگلیسی ها همین سرود را خواند و بعد یکنفر دیگر تا اینکه همه سربازان از هر دو جبهه شروع به خواندن سرود کردند و از سنگرها بیرون آمده اسلحه هایشان را زمین گذاشتند و همگی باهم این سرود را چندین بـار خواندند چیزی نگذشت که یکدیگر را در آغوش گرفتند و بهم چای و شیرینی تعارف کردند و کریسمس را تبریک گفتند و چنان دوستی بین آنها ایجاد شد که حتی باهم فوتبال هم بازی کردند انگار اصلا جنگی درکار نبوده

سربازان در آن کریسمس قدرت صلح را در اوج بی اعتمادی و شدت درگیری جنگ تجربه کردند این یک قرار داد ی نبود بلکه محبتی بود خودجوش که با انگیزه تولد عیسی مسیح بوجود آمد و رومه ها  بعدا نوشتند  کریسمس  رمــز آتش  بـس  و وصلح ودوستی بود پس بیائیم ما هم این سرود راباهم بخوانیم

چون

انگیزه تولد عیسی مسیح که دو دشمن قسم خورده تا به دندان مسلح جنگ جهانی اول را به صلح و دوستی کشانید امروز نیز قادرست هرگونه عداوت و کینه و نفرت ی و ملی و مذهبی و فرهنگی و اجتماعی و خانوادگی را در  همه ما و یا  دنیای جنگ زده ما به محبت تبدیل کند 

در محبت خدا قدرتی شگفت انگیزتر از قدرت نفرت شرارت وجود دارد که در ایمان به خداو محبت خدا دلیلی محکمتر از هرگونه انگیزه ای برای جنگیدن است 

لطفا بدن مسیح را مقدس بدانیم و از جشن تولد مسیح بیشتر از یک مراسم توقع داشته باشیم آری در  بدن مسیح باید بیدار باشیم ودر ایمان یک دل وقوی و  با قدرت درجلالش بمانیم وشکرش گوئیم    ای پدر آسمانی دوستت دارم     آمین

در زمانی که هنوز ما گناهکار بودیم، پسر خدا ما را انتخاب کرد تا پیروان او باشیم. او گناه ما را دید و به جای ما مجازات مرگ را بر خود گرفت. او ضعف ما را دید و قوت و قدرت خود را به ما بخشید. او تمام کسانی را که نزد او می آیند، قبول میکند و آنها را از سلطه و قدرت گناه آزاد می سازد.

کلام خداوند در افسسیان 1-5:4 می فرماید:

زیرا پیش از آفرینش جهان، ما را در وی برگزید تا در حضورش مقدّس و بی‌عیب باشیم. و در محبت، بنا بر قصد نیکوی ارادۀ خود، ما را از پیش تعیین کرد تا به واسطۀ عیسی مسیح از مقام پسرخواندگی او برخوردار شویم؛